Benim mantarlarım dondurucudaki son poşetti. Soğanı bol olacak, az ateşte sararacak bir güzel, birer ikişer yeşil ve kırmızı biber doğrayıp mantarı da verdim, kavurdum kavurmasına ya, niyetim bozuk. Yemek yapmak öğrenmek, yemek yapmak öğrendiklerini harmanlamak demek biraz da. Yok öyle füzyon falan değil derdim. Hani bir ara her yemeğe soya sos, her yemeğe mantar, üzerine de kaşar rendesi dahiyane sayılıyordu memlekette. Yurdum insanı aslına sadık kalıp küçük dokunuşlarla farklılıklar yaratacak kadar rafine olmadığından anlamsız, komik, tıpkı basım hatta absürd tabakları çok görmedik mi?
Evet benim niyetim bozuk ama; öyle büyük bir iddiam yok, hani İtalyanlar crostini ya da bruschetta diyorlar ekmek üstü hazırlanmış atıştırmalıklara. Bizim mantar kavurmasını ekmek üstünde sunayım diyorum. Ekşi maya ekmeğimi dilimleyip, kuru domatesli sarımsaklı zeytinyağı ile yağlıyorum bir yumurta fırçası yardımıyla, tost makinasında kızartıyorum birkaç dakika. Kavrulan mantarın ortasına açtığım göze kırıyorum yumurtayı, tuz, karabiber ve pul biberle tatlandırıp, ekmek dilimlerinin üzerine konduruyorum dikkatlice. Biraz da parmesan peyniri rendeliyorum. Dedim ya iddiam yok! Bizim köyün kanlıca mantarını kızarmış ekmeklerin üstlerinde parmesan peyniri ile tanıştırdım, hepsi bu!
No comments:
Post a Comment